Friday, August 24, 2007

जेव्हा तुझा मी विचार करतो



जेव्हा तुझा मी विचार करतो,
तेव्हा मी माणसात नसतो,
लोकांना मी वेडा वाटतो,
माझा त्यांच्यावर राग नसतो.

हिवाळ्यात थंडी पडते छान,
झाडाचे गळून पडते पान,
जेव्हा त्या पाने नसलेल्या झाडाकडे पाहतो,
तेव्हा हि मला तुझा विचार असतो.

उन्हाळ्यात जेव्हा सुर्य तापतो,
सुर्याच्या उन्हाने आंबा पिकतो,
उन्हाच्या गर्मीने आंब्याच्या झाडाखाली बसतो,
तेव्हा हि मला तुझा विचार असतो.

पावासाळ्यात धो धो पाऊसा पडतो,
इकडे-तिकडे सैरावैरा माणूस पळतो,
पावसाच्या पाण्याने ओळा चिंब भिजतो,
तेव्हा हि मला तुझा विचार असतो
तेव्हा हि मला तुझा विचार असतो.

© सचिन चाफेरकर.

3 comments:

minty said...

खुप भन्नाट लिहितोस...एकदम touching yaar

Akshata Godkar said...

you are simply AMAZING...........

Seema Salaskar (Santoshi) said...

simple and sweet poem :)